Home

My body is a word-maker because I spell or write on the boards with my mom. The most beautiful thing that happened recently is that I managed to show my mom that I wanted to say something. She usually keeps herself ready to help me communicate, but if my body can’t reach her to show that we need to talk, then she doesn’t know that I want to talk. Signaling to her that my body now wants to be helped to speak is a very important step for me, because then my body can help me to speak when I want to and not only when someone gives me a chance to speak .

Ons het van mekaar geweet en mekaar se stryd verstaan, maar ons kon nie met mekaar praat daaroor nie.   Ons het al twee swaar gekry, maar ons was al twee alleen in ons stryd.
Dit is wat nou die belangrikste deel van my storie is:
Ons het oorleef.
Ons kan nou kommunikeer.
Ons is al twee op pad na hoër hoogtes as wat ons vorige skool ooit sou kon droom.
Ons gaan weer heel word.
Ons gaan die kans hê om te praat oor wat ons ervaar het.
Ons het ‘n toekoms wat ons ander ou klasmaats nog nie het nie.
Ons is nou op ‘n goeie pad.